نشانه ها و علائم فیستول مقعد

اولین نشانه ای که می تواند بیانگر فیستول باشد وجود شکاف در ناحیه ی مقعد است. با مبتلا شدن به شکاف مقعد در حین حرکات روده فرد احساس پریشانی و درد می کند. و پس از دفع مدفوع ممکن است خون مشاهده شود. به طوری کلی نشانه هایی که می توان از آن به ابتلا به فیستول پی برد عبارتند از:

  • ترشح همراه با چرک از یک یا دو سوراخ در اطراف مقعد
  • وجود برجستگی در اطراف مقعد
  • احساس درد پس از دفع مدفوع
  • سوزش و خارش در اطراف مقعد
  • تغییر رنگ پوست و التهاب اطراف ناحیه مقعد

پیشگیری از ابتلا به فیستول

می توان گفت راه مشخصی برای جلوگیری از ابتلا به فیستول وجود ندارد. اما با رعایت توصیه هایی شاید بتوان در کنترل این بیماری موفق شد. از جمله به کارگیری یک رژیم غذایی سالم برای دچار نشدن به یبوست و اسهال مزمن. همچنین رعایت بهداشت فردی و عدم ایجاد رابطه جنسی از طریق مقعد می تواند در جلوگیری از ابتلا به فیستول تاثیرگذار باشد.

آشنایی با فیستول و درمان آن

روش های درمان فیستول

به طور کلی درمان خانگی و دارویی برای از بین بردن فیستول وجود ندارد. اما ممکن است پزشک برای کاهش عفونت، یک دوره داروی آنتی بیوتیک به بیمار بدهد. براین اساس چاره ای جز استفاده از عمل باقی نمی ماند. این کار بسته به اندازه و محل قرارگیری فیستول می تواند متفاوت باشد. یکی از این روش ها، جراحی باز می باشد. چنانچه نتوان برای فرد از بی حسی موضعی استفاده کرد، پزشک بیمار را بیهوش می کند. در این روش با تیغ جراحی فیستول را برش می زنند و فرد ممکن است تا روز بعد در بیمارستان بستری شود. روش دوم که جدیدترین روش درمان فیستول می باشد، استفاده از لیزر است. برای آشنایی بیشتر با این روش با ما همراه باشید.

درمان فیستول با لیزر

می توان گفت بهترین راه درمان فیستول لیزر می باشد. با بررسی مزایای لیزر نسبت به جراحی باز می توان به این مسئله پی برد. در عمل با لیزر از بی حسی موضعی استفاده می شود بنابراین احتیاجی به بیهوشی و بستری شدن بیمار در بیمارستان نمی باشد. خونریزی ناشی از عمل با لیزر در مقایسه با جراحی بسیار کمتر است. برخلاف جراحی که دوران نقاهت یک تا دو ماهه دارد، با این روش فرد به راحتی می تواند فعالیت های روزانه خود را از سر بگیرد. به وسیله عمل با لیزر فرد دچار درد شدید نمی شود و به نسبت عمل با جراحی درد کمتری احساس می کند.

مراقبت های پس از درمان

چنانچه فرد پس از عمل درد داشته باشد می تواند از مسکن استفاده کند. فقط باید این نکته را یادآور شد که استفاده ازمسکن هایی که باعث یبوست می شوند شرایط را بدتر می کند. خوردن ملین و نشستن در وان آب ولرم می تواند کمک کننده باشد. هم چنین در جراحی های باز باید پانسمان فرد مرتب عوض شود تا التهاب از بین برود و بسته به شدت جراحت، فرد در منزل استراحت نماید.


تاریخ : 24 بهمن 1397 - 19:05 | توسط : ندا | بازدید : 878 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

عوامل تشدید کننده کیست مویی

بدیهی است عوامل متعددی می تواند در بروز و یا تشدید بیماری کیست مویی دخیل باشند.

  • کم تحرکی : با پیشرفت علم و صنعت در عصر حاضر بسیاری از افراد دیگر تحرک لازم و کافی را ندارند. بنابراین شاهد افزایش آمار ابتلا به بیماری کیست مویی هستیم، چرا که در هنگام بی تحرکی و یا کم تحرکی التهاب موجود سریع بروز خواهد کرد.
  • هورمونال : این مهم اغلب در دوران نوجوانی و جوانی اتفاق می افتد که باعث می شود غدد ترشحی آن ناحیه فعال تر شود و بر اثر آن کیست مویی بزرگ تر شود.
    آنچه مسلم است در بروز بیماری کیست مویی بر اثر هورمونال، میکروبی وارد بافت غده ای آن ناحیه می شود و التهاب و تورم نیز به همراه دارد، اما باید توجه داشت که در این شرایط فرد مبتلا ممکن است یا از طریق ترشحات موجود پی به بیماری خود ببرد و یا اینکه با یک تورم بزرگ و دردناک در ناحیه انتهای ستون فقرات مواجه می شوند چرا که در این صورت دریچه بسته شده است و تجمع ترشح و میکروب حاصل شده و آبسه کرده است.

روش های درمان کیست مویی

روش های مختلفی برای درمان کیست مویی وجود دارد. اگر کیست عفونت زیادی نکرده باشد می توان با روش های سنتی و در منزل تا حدودی آن را معالجه نمود. توصیه های زیادی برای این کار شده است. از مصرف آنتی بیوتیک تا تهیه ی انواع پمادهای گیاهی. اما اگر کیست مویی عفونت زیادی داشته باشد، به راحتی نمی توان آن را درمان کرد. توصیه ما این است که با مراجعه به پزشک برای انتخاب بهترین راه تصمیم بگیرید. چنانچه بخواهید از روش جراحی استفاده کنید باید بدانید جراحی به دو روش باز و بسته انجام می گیرد. در جراحی باز، پس از بیهوش کردن شخص بیمار؛ با خارج کردن کیست مویی آن را بخیه نمی زنند تا با گذشت زمان، جای آن از کف پر شود. در روش دوم نیز پس از خاج کردن کیست مویی آن را بخیه می زنند. با گذشت حدود ده روز می توان برای خارج کردن بخیه به پزشک مراجعه نمود. اما آخرین و بهترین گزینه لیزر می باشد که در زیر به آن می پردازیم.باید توجه داشت که وجه تمایز انجام جراحی در گذشته و امروز در بخیه زدن است، چرا که در گذشته بر این باور بودند که با دوختن محل جراحی فرد در مدت زمان کوتاهی درمان می شود. اما امروزه پزشکان بر این باور هستند که بهتر است محل انجام جراحی دوخته نشود و بالعکس باز بماند و بیمار روزانه آن قسمت را شست و شو دهد تا به تدریج بافت آن ناحیه ترمیم شود.

درمان کیست مویی با لیزر

امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی دیگر نیاز به انجام جراحی با چاقو نیست، چرا که در روش های قدیمی جراحی، دوران نقاهت بیمار طولانی بوده و همچنین باید درد بسیاری را تحمل می کرد، اما عمل از طریق لبزر دارای مزایایی متعددی است که در ادامه به آن اشاره خواهد شد.

  • انجام بی حسی موضعی
  • عدم نیاز به تراشیدن زخم
  • عدم نیاز به پانسمان
  • کاهش چشمگیر درد
  • سرپایی بودن جراحی
  • کاهش دوره نقاهت

 

مراقبت های پس از انجام لیزر

پس از درمان کیست مویی بهتر است بیمار در ناحیه کیست مویی از لیزر برای از بین بردن موهای زائد استفاده کند تا دیگر در ناحیه مورد نظر مو رویش نداشته باشد و از این طریق به درمان موثر و کامل دست یابد، از این رو کلینیک بیماری نشیمن گاه با استفاده از پیشرفته ترین دستگاه های لیزر اقدام به انجام درمان کیست مویی می نماید.

دلایل بازگشت بیماری کیست مویی

گفتنی است در برخی از موارد این احتمال وجود دارد که بیماری دوباره عود پیدا کند که در ادامه به این موارد اشاره خواهد شد.

  • عدم تخلیه کامل بافت
  • عدم انجام لیزر برای حذف موهای زائد پس از جراحی
  • بخیه زدن

باید توجه داشت که در انجام جراحی با استفاده از چاقو برای درمان عود سینوس مویی، محل انجام جراحی بسیار وسیع تر و عمیق تر می باشد اما این در حالی است که در انجام با لیزر می توان تنها با سوزاندن ریشه موهای موجود به نتیجه مطلوب دست یافت. بنابراین حتی در صورت بازگشت بیماری، انجام درمان از طریق لیزر توصیه می شود.
طبق آمار موجود میزان بازگشت بیماری کیست مویی در هر دو روش جراحی و لیزر به یک اندازه است و به طور تقریبی حدود ۱۰ درصد پیش بینی شده است. اما باید توجه داشت که انجام لیزر موهای زائد پس از جراحی می تواند درصد بازگشت بیماری را تا دو درصد نیز کاهش دهد. این در حالی است که آمار بازگشت بیماری کیست مویی در افراد تحت درمان قرار گرفته توسط کلینیک بیماری نشیمن گاه تقریبا صفر است.

منبع https://jarah.clinic/


تاریخ : 24 بهمن 1397 - 19:03 | توسط : ندا | بازدید : 483 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

انواع شقاق

بسته به مدت زمانی که یک فرد دچار شقاق شده است می توان آن را به دو دسته تقسیم کرد. به عبارتی چنانچه شقاق زیر دوازده هفته طول کشیده باشد، شقاق حاد نامیده می شود. اما چنانچه این مسئله بیشتر از دوازده هفته طول بکشد و باعث پارگی و عدم خون رسانی به آنودرم شود می توان به آن شقاق مزمن گفت. شقاق حاد به حالت یک خط طولی است و شقاق مزمن زخم وسیعی است که لبه های آن برجسته شده است.

نشانه های بیماری شقاق یا فیشر

  • احساس درد هنگام اجابت مزاج
  • دیدن خون پس از دفع مدفوع
  • خون ریزی از ناحیه مقعد
  • ایجاد زایده پوستی در ناحیه زخم

پیشگیری از ابتلا به شقاق

این بیماری مانند سایر بیماری های مقعد می تواند با روش های آسانی تا حدودی کنترل شود. از آنجا که بیماری های مقعد ارتباط مستقیمی با روده و معده دارند، ایجاد ساختار مناسبی برای اجابت مزاج می تواند بسایر موثر واقع شود. رعایت سبک زندگی سالم می تواند شما را از ابتلا به فیشر در امان نگه دارد. رژیم غذایی سرشار از فیبر مصرف مایعات به مقدار لازم، داشتن تحرک و دوری از استرس می تواند شما را از یبوست و اسهال مکرر دور نگه دارد.

روش های درمان شقاق

بسته به نوع شقاق روش های درمان آن نیز متفاوت می باشد. در برخی از موارد شقاق را می توان به وسیله درمان های خانگی برطرف کرد. اگر به تازگی دچار شقاق شده اید و در مرحله حاد آن قرار دارید، با استفاده از رژیم غذایی حاوی مواد غذایی فیبردار مانند کلم، کاهو، خیار، میوه جات، خاکشیر، انجیر خشک که آب انداخته شده است و یا دارو هایی مانند پسیلیوم، شربت لاکتولوز یا شربت منیزیم می توان از ابتلا به شقاق مزمن جلوگیری به عمل آورد. هم چنین به مراجعه به پزشک و دریافت یک نسخه ی دارویی می توان این بیماری را کنترل نمود. نشستن در آب ولرم نیز می تواند کمک کند. اما اگر هیچ یک از نسخه ها جواب ندهد و دچار فیشر مزمن شده اید باید یکی از روش های عمل جراحی و یا لیزر را انتخاب نمایید. با جراحی قسمتی از اسفنکتر داخلی جدا می شود ودر نتیجه، فشار استراحت اسفنکتر کاهش یافته و زخم ترمیم می شود. با این روش در اغلب موارد فرد دچار بی اختیاری در مدفوع و گاز می شود. در ادامه با درمان فیشر به وسیله لیزر آشنا خواهید شد.آشنایی با شقاق و علائم آن

درمان شقاق با لیزر

لیزر در هر دو نوع شقاق قابل استفاده است. برای شقاق حاد از لیزرهای با توان پایین استفاده می شود. هفته ای ۲ تا ۳ جلسه و در مجموع تا ۱۲ جلسه این کار می تواند ادامه داشته باشد. برای درمان شقاق پیشرفته یا مزمن از لیزرهای با توان بالا استفاده می شود. با این روش زخم شقاق و زایده پوستی آن برداشته می شود و عمل اسفنکتروتومی انجام می شود. از مزایای استفاده از لیزر در این عمل این است که برخلاف جراحی، هنگام عمل به بافت اطراف صدمه نمی زند و فرد دچار بی اختیاری در دفع مدفوع نمی شود. چنانچه فرد بیمار دچار سایر بیماری های مقعد باشد به طور همزمان می توان آن را درمان کرد. احتمال ابتلا به بیماری های ویروسی در این روش به صفر می رسد. عمل به صورت سرپایی می باشد و فرد پس از استراحت کوتاهی به زندگی طبیعی خود بازمی گردد. از سایر مزایای این روش عدم نیاز به بیهوشی است. هم چنین نسبت به جراحی باز، پس از عمل درد کمتری احساس می شود.

مراقبت های پس از درمان

پس از درمان فیشر ممکن است تا چند روز درد خفیفی احساس شود. نرم نگه داشتن مدفوع و جلوگیری از اسهال مزمن از مهم ترین مسائل بعد از این عمل می باشد. باید دقت داشته باشید چنانچه از مسکن برای کاهش درد خود استفاده می کنید، مسکن مصرفی یبوست را در شما تشدید نکند. بنابراین استفاده از مسهل و یک رژیم غذایی سرشار از فیبر شرایط را برای شما بهتر خواهد کرد. در صورتی که خانم هستید، روزانه حداقل ۲۰ گرم فیبر و اگر آقا هستید روزانه حداقل ۳۰ تا ۳۵ گرم فیبر مصرف کنید.استفاده فراوان از میوه و غلات و سبزیجات عامل موثری در درمان هرچه زودتر پس از عمل شقاق می باشد.

منبع : کلینیک نوین


تاریخ : 24 بهمن 1397 - 19:02 | توسط : ندا | بازدید : 495 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

کولونوسکوپی چیست و چگونه انجام می شود؟چه افرادی نیاز به کولونوسکوپی دارند

کولونوسکوپی چیست ؟

احتمالا اگر برای بررسی مشکلات گوارشی خود به پزشک متخصص مراجعه کرده باشید، پزشک برای شما انجام کولونوسکوپی را در نظر گرفته است. کولونوسکوپی از آن نام هایی است که با شنیدن اسم آن اضطراب و دلشوره سرتاپای وجود ما را فرا می گیرد و ترسی مبهم به سراغ ما می آید. در حالی که کولونوسکوپی نه ترس دارد و نه درد. فقط تصور غلط و عدم آگاهی ما نسبت به آن باعث شده است که بی دلیل از انجام آن بترسیم. کولونوسکوپی روشی برای بررسی و معاینه ی دقیق دیواره ی روده هاست که امکان معاینه ی ظاهری آن برای پزشک وجود ندارد و به وسیله ی آن می توان جداره ی روده ها را به طور کامل و با دقت بالایی بررسی کرد و اگر مشکلاتی از قبیل پولیپ روده، وجود خون در مدفوع ، سرطان روده و انواع تغییرات اجابت مزاج وجود دارد می توان به وسیله ی کولونوسکوپی به راحتی تشخیص داد و درمان سریع آن را آغاز نمود.

چه افرادی نیاز به کولونوسکوپی دارند؟

با ماشینی شدن جوامع امروزی، کاهش تحرک و رژیم های غذایی چرب و ناسالم و عاری از فیبر متاسفانه آمار انواع بیماری های گوارشی از جمله سرطان روده به شدت افزایش پیدا کرده است و از آنجایی که افراد سالخورده در برابر چنین بیماری هایی به مراتب آسیب پذیر ترند توصیه می شود نسبت به انجام کولونوسکوپی در دوره های ۱۰ ساله اقدام کنند.

انجام کولونوسکوپی برای افراد زیر توصیه می شود:

  • افرادی که در سال های پس از ۵۰ زندگی خود به سر می برند.
  • افرادی که در خانواده ی درجه ۱ آنها سابقه ای از بیماری های گوارشی، بیماری های التهابی روده، پولیپ روده و سرطان روده وجود دارد.
  • افرادی که متوجه تغییرات اجابت مزاج خود به صورت دوره ای و متناوب شده اند. مانند وجود اسهال و یبوست های مکرر و مزمن که قبلا وجود نداشته است و به درمان هم پاسخ نمی دهند.
  • افرادی که همراه با مدفوع خود خون مشاهده می کنند.
  • افرادی که مشکوک به علائم سرطان روده بزرگ هستند.
  • افرادی که علائم بیماری های التهابی روده در آنها مشاهده می شود.
  • افرادی که با کاهش وزن ناگهانی روبرو شده اند.
  • افرادی که باید از بافت کولون آنها بیوپسی گرفته شود.
  • افرادی که به پولیپ روده مبتلا شده اند، با کمک آندوسکوپی می توان پولیپ ها را تشخیص داد و از روده خارج کرد.

آمادگی برای انجام کولونوسکوپی

برای انجام کولونوسکوپی قبل از هر چیزی باید روده های شما به طور کامل خالی و تمیز باشد تا بتوان تصاویر مورد نیاز را به طور دقیق تهیه کرد. به همین منظور باید ۲ روز قبل از انجام کولونوسکوپی مصرف رژیم غذایی سرشار از مایعات را آغاز نمایید تا روده های شما به طور طبیعی و کامل خالی شود. البته می توانید از پودرهایی که به این منظور وجود دارند یا از روغن کرچک هم برای تمیز کردن روده های خود استفاده کنید.

اگر روده ی شما به طور کامل تخلیه نشد می توانید از شیاف و ملین های قوی هم استفاده کنید تا تمامی محتویات داخل آن به طور کامل تخلیه شود. در نظر داشته باشید بهتر است که روند آماده سازی روده های خود را برای انجام کولونوسکوپی تحت نظر پزشک انجام دهید زیرا اگر ذره ای مدفوع در روده های شما وجود داشته باشد تصاویر کولونوسکوپی وضوح لازم را نخواهند داشت و شما باید مجددا کولونوسکوپی را تکرار نمایید.

اگر از داروهای رقیق کننده ی خون مانند آسپرین، مکمل های غذایی حاوی آهن، داروهای یا داروی دیابت استفاده می کنید حتما قبل از انجام کولونوسکوپی به پزشک خود اطلاع دهید زیرا می تواند برای شما دردسر ساز باشد و منجر به خونریزی گردد.

 

کولونوسکوپی چگونه انجام میشود

قبل از آغاز انجام کولونوسکوپی تزریق مایعات وریدی ( سرم ) و داروهای آرام بخش انجام می شود تا شما در شرایط آرام تری قرار داشته باشید. میزان نبض، فشار خون و تنفس شما توسط دستگاه به طور مرتب چک می شود و شما باید به آرامی به سمت چپ خود دراز بکشید.

دستگاه کولونوسکوپ از یک لوله ی بسیار باریک و فوق العاده انعطاف پذیر ساخته شده است که در قسمت سر آن دوربینی بسیار کوچک قرار گرفته است که می تواند تصاویری بسیار دقیق و واضح همانند میکروسکوپ به ما ارائه دهد. این لوله بیش از ⅕ سانتی متر طول دارد و به راحتی می تواند در روده های شما حرکت کند و تصاویر را به طور همزمان بر روی مانیتور دستگاه نشان دهد.

لوله از مقعد شما به آرامی وارد می شود و بدون اینکه دردی حس کنید به آرامی در آن حرکت می کند و هنگامی که به سر روده ی بزرگ رسید شما باید به آرامی به پشت دراز بکشید تا پزشک بتواند تصاویر دقیقی از روده ی شما مشاهده کند و اگر مشکلی وجود دارد آن را بررسی نماید.

 

 

انجام کولونوسکوپی

زمان بهبودی بعد از کولونوسکوپی

پس از انجام کولونوسکوپی شما ۱ الی ۲ ساعت باید تحت نظر پزشک باشید تا تاثیر داروها به طور کامل از بین برود و هوشیاری شما به وضعیت عادی و طبیعی خود باز گردد. شما پس از انجام کولونوسکوپی احتمالا کمی درد و نفخ شکم را خواهید داشت که امری کاملا طبیعی است و پس از گذشت مدت زمان کوتاهی کاملا برطرف خواهد شد.

در صورتی که طی کولونوسکوپی شما پزشک اقدام به نمونه گیری یا برداشتن پولیپ های روده ی شما نموده است باید تا چندین روز رژیم غذایی خاصی را تحت نظر پزشک آغاز کنید و فعالیت های خود را کمی محدود تر نمایید.

خطرات و عوارض کولونوسکوپی بسیار نادر و اندک است و اگر پزشک متخصص ماهر و با تجربه ای این کار را برای شما انجام دهد مشکل خاصی برای شما به وجود نخواهد آمد.

کولونوسکوپی و تشخیص سرطان روده

زندگی ماشینی امروزی شرایطی را به وجود آورده است که باعث گردیده سرطان روده یکی از شایع ترین و کشنده ترین نوع سرطان در جهان باشد. سرطان روده بزرگ که با نام کانسر کولون هم شناخته هم می شود به طور سالیانه چیزی در حدود ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر در جهان را درگیر خود می کند که متاسفانه بیش از نیمی از این موارد به علت پیشرفت سرطان منجر به مرگ می گردد.

سرطان روده کشنده و مرگبار است ولی در صورتی که در مراحل اولیه و ابتدایی بتوان آن را تشخیص داد تا حد زیادی قابل کنترل و درمان است و می توان از پیشرفت آن جلوگیری نمود. یکی از بهترین روش ها برای تشخیص سرطان روده استفاده از روش کولونوسکوپی است که می تواند تصاویر دقیقی از وضعیت روده ها به ما ارائه دهد و در صورت وجود کوچکترین مشکلی مبنی بر وجود بافت های سرطانی در روده، میتوان سریعا اقدامات درمانی لازم را آغاز نمود.

منبع https://jarah.clinic/


تاریخ : 24 بهمن 1397 - 18:59 | توسط : ندا | بازدید : 520 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

سندروم دامپینگ چیست؟نشانه ها و علائم ابتلا،تشخیص سندروم و روش های درمان آن

سندروم دامپینگ یکی از شایع ترین عوارضی است که در بیشتر موارد به دنبال عمل جراحی معده خود را نشان می دهد. افرادی که تمام یا قسمتی از  معده ی آنها به دلایل مختلفی همچون ابتلا به سرطان معده یا برای لاغری ( بای پس معده ) طی عمل جراحی برداشته می شود، سندروم دامپینگ را به عنوان یک عارضه ی جانبی پس از عمل جراحی تجربه می کنند.

در حالت عادی معده غذا و مایعاتی که مصرف می کنیم را مدتی نگه می دارد و پس از اینکه با اسید معده ترکیب شد و تا حدودی ترکیبات آن تجزیه شد، محتویات معده وارد روده ی کوچک می شود تا ادامه ی عملیات هضم و جذب غذا صورت بگیرد. این یک روال طبیعی و عادی برای روند هضم غذا در دستگاه گوارش است اما در مبتلایان به سندروم دامپینگ این نظم طبیعی برای هضم غذا وجود ندارد و غذا در عرض مدت زمان کوتاهی از معده وارد روده ی کوچک می شود به همین دلیل مشکلات گوارشی متعددی پس از غذا خوردن آغاز می گردد که با نام سندروم دامپینگ شناخته می شود.

نشانه ها و علائم ابتلا به سندروم دامپینگ

نشانه ها و علائم سندروم دامپینگ بلافاصله پس از خوردن غذا آغاز می شود. مصرف غذاها و خوراکی های غنی از کربوهیدرات و مواد قندی می توانند علائم و نشانه های شدیدتری به همراه داشته باشند.

علائم و نشانه های معمول در سندروم دامپینگ به شرح زیر است:

  • حالت تهوع
  • استفراغ
  • تپش قلب
  • سرگیجه
  • گرفتگی شکمی و دل پیچه
  • اسهال به خصوص اسهال چرب
  • کاهش وزن
  • سوء جذب
  • کم خونی
  • کمبود برخی ویتامین ها و مواد معدنی در بدن به خصوص آهن و کلسیم

علائم و نشانه های سندروم دامپینگ به صورت ناگهانی و در عرض مدت زمان ۱۵ دقیقه الی ۳ ساعت پس از صرف غذا به وجود می آیند و از آنجایی که بدن انسولین زیادتری را برای جذب قند بیشتری که پس از غذا خوردن وارد بدن شما می شود آزاد می کند، میزان قند خون به طور ناگهانی کاهش می یابد.

شدت علائم و نشانه ها به نوع غذای شما بستگی دارد و می تواند خفیف یا شدید باشند.

علت بروز سندروم دامپینگ

در رابطه با علت بروز سندروم دامپینگ باید گفت که دلیل اصلی بروز چنین مشکلی به جراحی های معده مربوط می شود. جراحی هایی که طی آن قسمت هایی از معده برداشته می شود یا اقدام به برداشتن کل معده می کنند. همچنین جراحی هایی که اقدام به برداشتن قسمتی از مری می کنند هم می تواند زمینه ساز ابتلا به سندروم دامپینگ باشد.

معده یکی از اصلی ترین قسمت های دستگاه گوارش شماست. در یک دستگاه گوارش سالم آب و غذا ابتدا وارد معده وارد می شود و پس از ترکیب شدن با اسید معده وارد روده ی کوچک می شوند. اما معده ی مبتلایان به سندروم دامپینگ چنین ظرفیتی را ندارد که غذا و آب را مدتی در خود نگه دارد و بلافاصله محتویات معده به روده ی کوچک تخلیه می شود و روده ی کوچک هم بلافاصله آن را دفع می کند. تمامی اینها باعث می شود علائم و نشانه های سندروم دامپینگ خود را نشان دهند.

عوامل خطر (عمل های جراحی معده)

عوامل خطری که شما را در معرض خطر ابتلا به سندروم دامپینگ قرار می دهد تمامی عمل های جراحی مربوط به معده است که باعث تغییر شکل معده  می گردد. هرگونه دستکاری در ابعاد و شکل معده می تواند زمینه ساز بروز چنین مشکلی شود.

جراحی بای پس معده که برای لاغری و زیبایی این روزها رواج زیادی پیدا کرده است یکی از اصلی ترین دلایل بروز سندروم دامپینگ است.

تشخیص سندروم

برای تشخیص سندروم دامپینگ پزشک قبل از هر چیزی تاریخچه ی پزشکی بیمار را از نظر انجام عمل جراحی معده بررسی می کند. در صورت انجام چنین عملی، علائم و نشانه های سندروم دامپینگ را مورد بررسی قرار می دهد و آزمایش هایی را برای رد سایر علل احتمالی بروز مشکلات گوارشی درخواست می کند.

دو فاز در بروز علائم و نشانه های سندروم دامپینگ وجود دارد که پزشک هردوی آنها را مورد بررسی قرار می دهد.

فاز اول که به آن فاز زودرس می گویند بین ۱۵ الی ۳۰ دقیقه پس از صرف غذا خود را نشان می دهد و شامل نشانه های زیر است:

  • احساس نفخ و پری شکم
  • احساس تهوع
  • استفراغ
  • درد
  • اسهال
  • سرگیجه

فاز دوم که فاز دیررس نام دارد ۱ الی ۳ ساعت پس از صرف غذا خود را نشان می دهد و علائم و نشانه های آن کمی شدید تر است:

  • تعریق
  • سرگیجه
  • قند خون پایین
  • گرگرفتگی
  • تپش قلب شدید

تکرار بروز چنین علائمی پس از صرف غذا همراه با بررسی های آندوسکوپی برای رد سایر علل احتمالی ایجاد علائم، می تواند به قطعیت وجود سندروم دامپینگ را اثبات کند.

درمان سندروم دامپینگ

سندروم دامپینگ تا حد زیادی قابل درمان و کنترل است و روش های متعددی برای درمان آن وجود دارد. اما قبل از آغاز هر اقدامی باید سندروم دامپینگ توسط پزشک، تشخیص قطعی داده شود و دلیل اصلی بروز ناراحتی های گوارشی در شما سندروم دامپینگ شناخته شود. سپس با توجه به شدت و درجه ی علائم و نشانه ها و متناسب با شرایط جسمی و سنی بیمار یکی از روش هایی که در ادامه توضیح داده ایم برای درمان سندروم دامپینگ انتخاب می شود.

دارو

در صورتی که علائم و نشانه های سندروم دامپینگ شدید باشد و روده ی فرد مواد غذایی را سریعا از بدن تخلیه کند و اسهال های متناوب وجود داشته باشد، خطراتی مثل لاغری شدید و دهیدراته شدن بدن فرد را تهدید می کند. به همین دلیل پزشک برای چنین وضعیتی داروی( Octreotide ) ساندوستاتین را تجویز می نماید. البته این دارو فقط برای شرایط خاص و نادر است و برای هر فردی تجویز نمی شود. این دارو به شکل آمپول است و با تزریق زیر پوستی آن، محتویات داخل روده حرکات آرام تری خواهند داشت و در نتیجه اسهال ناشی از سندروم دامپینگ برطرف می شود.

عمل جراحی

عمل جراحی معمولا آخرین انتخاب پزشکان برای درمان سندروم دامپینگ است. این عمل برای شرایطی انتخاب می شود که وضعیت علائم و نشانه های این بیماری رو به وخامت رفته است و به هیچ گونه درمان دارویی علی رغم رعایت نکات غذایی، پاسخ مثبتی نمی دهد. روش های مختلفی برای جراحی سندروم دامپینگ وجود دارد که به بازسازی معده ی شما کمک زیادی می کند.

درمان خانگی

درمان خانگی سندروم دامپینگ یکی از بهترین روش های برای درمان این مشکل است و در بسیاری از بیماران هم نتایج مثبتی از خود نشان داده است. درمان خانگی شامل نکاتی ساده و مفید در رابطه با سبک زندگی و رژیم غذایی شماست و کمک می کند که با چنین مشکلی بهتر مقابله کنید و از بروز علائم و نشانه های آزار دهنده ی آن تا حد زیادی جلوگیری نمایید.

  • وعده های غذایی خود را به ۵ الی ۶ وعده در طول روز برسانید و حجم هر وعده را کاهش دهید.
  • مصرف لبنیات را تا آنجا که می توانید کاهش دهید و محدود کنید.
  • همراه با غذاهای خود مایعات ننوشید . بهترین زمان برای نوشیدن مایعات ،۳۰ الی ۶۰ دقیقه پس از صرف غذا یا قبل از آن می باشد.
  • کربوهیدرات های پیچیده مانند سبزیجات و نان گندم کامل را در برنامه ی خود قرار دهید و موادی که دارای کربوهیدرات های ساده هستند مانند شیرینی و بستنی را کمتر میل نمایید.
  • هنگام صرف غذا اصلا عجله نکنید و غذای خود را به آهستگی میل کنید و کاملا بجوید.
  • منابع غنی فیبر را بیشتر در برنامه ی غذایی خود قرار دهید.
  • مصرف نوشیدنی های الکلی را کنار بگذارید.
  • از آنجایی که بدن شما مدام در حال دفع غذاهاست پس باید مصرف ویتامین ها، کلسیم و آهن را افزایش دهید.
  • آب فراوانی در طول روز بنوشید. ۸ الی ۱۰ لیوان آب برای سلامتی بدن شما در چنین شرایطی مورد نیاز است.
  • قبل از اینکه سیر شوید بهتر است دست از غذا خوردن بکشید.
  • غذاهای چرب و پروتئینی سنگین را بهتر است همراه با میوه ها و مواد نشاسته ای میل نمایید.
  • از جانشین های شکر استفاده کنید.
  • از مصرف نوشیدنی های گازدار پرهیز کنید.
  • غذای خود را در حالت نشسته میل کنید.
  • غذاها و نوشیدنی های شما باید دمای متعادلی داشته باشند. دماهای خیلی سرد و خیلی گرم می تواند به شدت علائم و نشانه های سندروم دامپینگ منجر شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟

اگر هرگونه عمل جراحی معده انجام داده اید و پس از صرف هر وعده غذایی با علائم و نشانه های مربوط به سندروم دامپینگ روبرو می شوید باید برای بررسی و معاینات بیشتر به پزشک متخصص مراجعه کنید. در حالت کلی وجود چنین علائم و نشانه هایی حتی بدون انجام عمل جراحی نیازمند بررسی های پزشکی دقیقی است و باید علت بروز آن مشخص شود.

بهترین پزشک برای معاینه ی شما پزشک متخصص گوارش است که اطلاعات دقیق و جامع تری در رابطه با این موضوع دارد.

سوالات اساسی برای پرسیدن از پزشک

اگر علائم و نشانه های سندروم دامپینگ در شما وجود دارد و در معاینات اولیه، پزشک چنین موضوعی را به شما اعلام کرده است به احتمال زیاد سوالات زیادی در ذهن شما به وجود می آید:

  • دلیل اصلی بروز علائم و نشانه ها در من چیست؟
  • چه دلایلی به غیر از سندروم دامپینگ می تواند باعث بروز چنین علائمی شود؟
  • آیا من باید تحت نظر متخصص تغذیه قرار بگیرم؟
  • انجام کدام آزمایش ها برای من ضروری است؟
  • من چه نکات و توصیه هایی را باید در طول زندگی روزانه ی خود رعایت کنم؟
  • رژیم غذایی مناسب برای من چیست و چه محدودیت هایی خواهم داشت؟
  • باید و نباید های رفتاری و تغذیه ای من چیست؟
  • بهترین روش برای درمان مشکل من (سندروم دامپینگ)  چیست؟
  • آیا من باید داروی خاصی را مصرف کنم؟
  • در مصرف کدام داروها محدودیت هایی خواهم داشت؟
  • چگونه علائم و نشانه های خود را مدیریت کنم؟
  • منبع کلینیک نوین 

تاریخ : 24 بهمن 1397 - 18:58 | توسط : ندا | بازدید : 1394 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

آنچه باید در مورد پماد آنتی هموروئید بدانید

هموروئید یا بواسیر یکی از شایع ترین بیماری های ناحیه ی مقعد است، که در اثر وارد آوردن فشار زیاد به این ناحیه ایجاد میشود در واقع می توان گفتهموروئید بالشتک هایی پرخونی است که در زمان دفع پرخون شده و به این عمل کمک می کند، در صورت وارد آوردن فشار زیاد به این بالشتک ها که معمولاً به سبب یبوست است، هموروئید پاره شده و به صورت خونریزی و بیرون زدگی از مقعد نمایان می شود. پماد آنتی هموروئید یکی از داروهایی است که جهت این درمان ، بسیار کاربرد دارد و می تواند مشکلات دیگر مقعد مانند التهاب راســت روده، شقاق همراه با فیستول و آزردگی و خارش اطراف مقعد را نیز برطرف نماید. با ما همراه شوید تا بطور کامل از کاربرد های این پماد و موارد مصرف آن آگاهی یابید.

موارد مصرف پماد آنتی هموروئید

این پماد جهت درمان علائم هموروئید خارجی، هموروئيد پرولاميس، بيماري هاي دردناك اطراف مقعد، درمان خارش قسمت خارجي دستگاه تناسلي زنان و خارش مقعد مصرف ميشود به علاوه پماد آنتی هموروئید اختلالات مجراي مقعدي مانند التهاب راست روده ، شقاق مقعد و فيستول را نیز بهبود می بخشد. به طور کلی می توان گفت این پماد قادر است علائم زیر را درمان نماید:

  • بهبود التهابات و تورم
  • کاهش درد
  • رفع خونریزی
  • بهبود زخم
  • درمان سوزش و خارش
  • کاهش علائم کلی بواسیر

عوارض جانبی

عوارض جانبی مصرف این پماد اغلب به علت مصرف بیش اندازه ی آن میباشد که این عوارض شامل التهاب و نکروز(بافت مردگی) است. به هر حال در صورت مشاهده هر یک از علائم قرمزی، خارش، خونریزی مقعدی و واکنش های حساسیتی، سوزش و درد و راش پوستی که قبل از استفاده از  این پماد وجود نداشتند به به پزشک مراجعه نمایید.

درمان بواسیر با پماد آنتی هموروئید

همانگونه که اشاره کردیم بواسیر یکی از بیماری های ناحیه ی مقعد است که به سبب کشیدگی عروق در این ناحیه ی ایجاد می شود، برخی از عوامل مثل ابتلا به برخی از بیماری ها، یبوست ، بارداری و … می توانند موجب ایجاد بواسیر شوند، بواسیر همراه با علایمی از جمله درد، التهاب و خونریزی و…ایجاد می شود و نیاز به درمان فوری دارد. استفاده از پماد آنتی هموروئید  که بر پایه ی عصاره ها و ترکیبات گیاهی ساخته شده است و در مواردی که بیماری در مراحل ابتدایی است پیشنهاد می شود اما به یاد داشته باشید این دارو باید تنها به مدت محدودی در حدود یک هفته بدون نسخه پزشک مصرف شود و بعد از این مدت نیاز به مراجعه به پزشک و انجام راهکار های دیگر است زیرا استفاده از آنتی هموروئید را نمی توان به عنوان درمان قطعی این بیماری معرفی نمود بلکه این دارو تنها قادر است علائم اولیه این بیماری را تسکین ببخشد و بافت های آسیب دیده را درمان نماید اما با این وجود درمان قطعی بواسیر شناخته نمی شود. فرمولاسیون تولید این پماد به گونه ای است که علاوه بر هموروئید های خارجی هموروئید داخلی را نیز درمان می نماید.

شما می توانید با توجه به تشخیص پزشک خود و راهنمای مصرف این دارو به تعداد دفعات ۲ الی ۴ بار در روز از این پماد استفاده نمایید. بهترین زمان مصرف این دارو صبح، بعد از هر بار اجابت مزاج و قبل از خواب می باشد.

 

انتی هموروئید

 

 

نکات مهم در رابطه با استفاده از این دارو

  • میزان مصرف این دارو بسیار حائز اهمیت است از همین روی توصیه می شود بیشتر از ۷ روز از آن استفاده نکنید زیرا بعد از این مدت عوارض دارو ظاهر خواهد شد.
  • مصرف این پماد با داروهای مسدود کننده ی بتا آدرنرژیک، سایمتیدین، کورتیکواستروئیدها و برخی داروهای ضد افسردگی به سبب ایجاد اختلال دارویی می تواند مشکل آفرین باشد.
  • بهتر است قبل از مصرف پماد آنتی هموروئید ناحیه ی مقعد خود را با آب و صابون شسته و کاملا خشک نمایید.
  • زنان باردار و مادران شیرده باید قبل از مصرف پماد حتما با پزشک متخصص خود مشورت کنند.
  • مصرف این دارو برای کودکان زیر ۱۲ سال باید تحت نظر پزشک صورت بگیرد.
  • نوشیدن ۸ الی ۹ لیوان آب در طول روز حین مصرف دارو بر درمان هموروئید موثر است.
  • رژیم غذایی سرشار از فیبر مثل میوه ها و سبزیجات تازه برای جلوگیری از بروز یبوست و درمان هموروئید توصیه می شود.
  • چنان که استفاده از یک نوبت دارو را فراموش کردید می توانید آن را بلافاصله استفاده کنید ولی اگر نوبت بعدی فرا رسیده از مصرف دو بار آن خودداری نمایید.
  • این پماد باید در دمای اتاق نگهداری شود و محدوده دمایی آن در حدود ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی گراد می باشد.
  • این دارو غیر قابل بلعیدن است و باید دور از دسترس اطفال نگهداری شود.
  • اگر پماد آنتی هموروئید را به شکل باز دریافت کردید به میزان دوز مورد استفاده از آن توجه نمایید.
  • بهترین زمان استفاده از این دارو ، صبح، بعد از هر بار اجابت مزاج و قبل از خواب  است.
  • این پماد برای مبتلایان به ضایعات ویروسی و قارچی، عفونت های ثانویه مقعد و ضایعات سلی مقعد ممنوع است. همچنین افراد با بیماری های دیابت،بیماری قلبی و عروقی، فشار خون بالا،اختلالات غده تیروئید و مشکلات مربوط به دستگاه ادراری مثل بزرگی پروستات باید احتیاط را رعایت نموده و قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت نمایند.
  • منبع 

تاریخ : 24 بهمن 1397 - 18:57 | توسط : ندا | بازدید : 603 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

بواسیر خونی و انواع آن،علائم و روش های درمان

بواسیر یا هموروئید یکی از بیماری های بسیار شایع ناحیه ی مقعد است که حدود ۵۰ % از افراد برای یکبار هم که شده آن را تجربه خواهند نمود، عامل این بیماری را می توان ایجاد فشارو کشش در ناحیه ی مقعد معرفی کرد که منجر به پارگی هموروئید ها در این ناحیه می گردد. به دنبال ایجاد بواسیر و یا هموروئیدعروق خونی این ناحیه ورم نموده و دچار التهاب می شوند.

بواسیر خونی چیست؟

بواسیر خونی نوعی بواسیر است که بیمار در طی آن خونریزی های شدیدی را تجربه خواهد نمود. خونریزی هایی که گاهاً در هنگام اجابت مزاج و همراه با خروج مدفوع است اما در برخی موارد در حالت عادی نیز بیمار خونریزی شدیدی را تجربه می نماید. عوارض ابتلا به بواسیر خونی ابتلا به کم خونی و فقر آهن است در نتیجه اولویت درمان بیماری شدت می یابد.بواسیر خونی زمانی ایجاد می شود که عروق خونی ناحیه ی مقعد دچار فشار و کشش شده و خون از آنها خارج می شود.

انواع بواسیر خونی

بواسیر خونی شامل دو نوع شایع است:
بواسیر خونی داخلی : در این حالت التهاب عروق خونی در رگ های داخلی مقعد (۴ سانتی متری انتهای روده بزرگ) اتفاق می افتد، و بیمار علائم و نشانه های کمتری از بیماری را تجربه خواهد نمود. در واقع خونریزی داخلی است و بیمار از آن اطلاعی نخواهد داشت.

بواسیر خونی خارجی : در این حالت مویرگ و رگ های قسمت های خارجی مقعد دچار کشیدگی و التهاب می شوند،در این حالت بیمار علائم بیشتری از بواسیر را تجربه می کند یعنی درد شدیدی داشته و زائده های قابل لمس را در سوراخ مقعد مشاهده خواهد کرد، خونریزی از مقعد در بواسیر خونی خارجی شدید است.

بواسیر خونی خارجی

علائم بواسیر خونی

بواسیر از جمله بیماری هایی است که علائم و نشانه های آن به راحتی قابل تشخیص است، اما توجه داشته باشید سایر بیماری های ناحیه ی مقعد مانندسرطان روده علایمی مشابه با بواسیر دارد. از همین روی به شما توصیه می کنیم در صورت مشاهده هر علائم و نشانه ای جهت تشخیص بیماری خود به پزشک مراجعه نمایید. برخی از مهمترین علائم این بیماری به این شرح است:

  • دفع خون روشن به همراه دفع مدفوع یا پس از آن  به صورت بسیار خفیف باشد و گاها در مواردی بسیار شدید است.( این خون به صورت جداگانه و به همراه مدفوع خارج می شود .)
  • احساس درد در ناحیه ی مقعد که در هنگام اجابت مزاج می تواند شدت یابد.
  • احساس سوزش و خارش در ناحیه ی مقعد
  • التهاب و تورم در اطراف ناحیه ی مقعد
  • وجود زائده ها و بیرون زدگی های گوشتی در اطراف ناحیه ی مقعد
  • ترشحات مخاطی
  • خروج مواد لزج و چسبنده ی بی رنگ به هنگام دفع مدفوع
  • احساس دفع ناکامل مدفوع

درمان بواسیر خونی

همانطور که ذکر کردیم بواسیر خونی به سبب دفع قابل توجهی خون موجب کم خونی می شود به همین ترتیب نیاز به درمان فوری دارد. در حال حاضر درمان بواسیر راهکار های مختلفی را شامل می شود اما باید توجه کنید بواسیر خونی نوع پیشرفته بواسیر است که علاوه بر درمان فوری، نیازمند درمان قطعی نیز می باشد.راحت ترین و موثرترین روش درمان بواسیر با لیزر است. برخی از راهکار های درمان بواسیر خونی به این شرح است:

درمان با دارو

استفاده از داروهای بواسیر را نمی توان به عنوان درمان قطعی این بیماری معرفی نمود با اینکه در برخی موارد استفاده از دارو در درمان بواسیر نقش دارد اما این روش درمانی را تنها می توان به عنوان راهکاری برای تخفیف علائم این بیماری از جمله درد، خونریزی، خارش مقعد  و سوزش مورد استفاده قرار داد. برخی از داروهای پر کاربرد این بیماری به این شرح است:

  • آنتی بیوتیک ها : از بین برنده ی میکروب های ناحیه ی مقعد که می تواند بیماری را شدت دهد.
  • مسکن ها : تخفیف درد بیمار
  • ضد التهاب ها : التهاب و سوزش ناحیه ی مقعد را متوقف می کند.
  • ملین ها : از بروز یبوست و افزایش شدت بیماری جلوگیری به عمل می آورد.

درمان در طب سنتی

درمان بواسیر خونی با استفاده از طب سنتی جوابگوی آن نخواهد بود اما در مواردی می تواند میزان التهاب و سایر علائم بیماری را کاهش دهد و یا در درمان بواسیر خونی موثر باشد. استفاده از روش های طب سنتی اغلب زمانی انجام میگیرد که بیمار از انجام عمل جراحی به سبب دردناک بودن و مشکلات پس از آن واهمه دارد و تمایل به پرداخت هزینه جهت درمان سریعتر با لیزر نیز ندارد. در حال استفاده از روش طب سنتی در درمان بواسیر شما بی تاثیر نخواهد بود همچنین اگر انجام این روش ها همراه با درمان های موثر این بیماری باشد می تواند در تسریع روند درمان به عنوان عاملی کمک کننده به کار رود. برخی از راهکار درمان بواسیر خونی در طب سنتی به این شرح است:

  • سرکه سیب : سرکه سیب دارای خواص ضد التهابی است که می تواند در درمان بواسیر موثر باشد، برای این منظور می توانید سرکه سیب را به وان آب گرم اضافه کرده و برای چند دقیقه در آن بنشینید همچنین می توانید پنبه ای را به آن آغشته نموده و بر روی ناحیه ی مقعد بزنید  یا مخلوطی از سرکه سیب و عسل تهیه نموده و بنوشید .
  • آب نارگیل : استفاده از آب نارگیل حداقل برای دو مرتبه در طول روز می تواند در بهبود خونریزی های بواسیر خونی موثر باشد.آب نارگیل بدون هیچ عارضه ی بعدی بواسیر شما را درمان خواهد نمود.
  • آلوئه ورا :نوشیدن آب آلوئه ورا به میزان ۴ قاشق در روز می تواند به درمان بواسیر کمک کند همچنین می توانید از آلوئه ورا به عنوان ضماد بر روی بواسیر نیز استفاده کنید.
  • سیر : سیر یکی از خوراکی هایی است که خواص ضد میکروبی آن می تواند در درمان بواسیر موثر باشد. برای این منظور باید چند عدد سیر را له نموده و در مقداری آب بریزید، سپس پنبه را به آن آغشته نموده و بر روی بواسیر بزنید.
  • فندق جادوگر : این گیاه در کاهش التهاب، تسکین جوش و رگ های واریسی موثر است و می تواند در درمان بواسیر نیز تاثیر گذار باشد.می توانید پنبه ای را آغشته به روغن این گیاه نموده و بر روی ناحیه ی مقعد بزنید.

درمان خانگی

برخی از مهمترین روش های درمان خانگی بواسیر خونی به این شرح است:

  • تغییر تغذیه : استفاده از خوراکی های غنی از فیبر و گنجاندن آنها در رژیم غذایی، به درمان هرچه سریع تر این بیماری کمک می کند، استفاده از مواد خوراکی دارای فیبر به جلوگیری از بروز یبوست که یکی از عوامل اصلی بواسیر است کمک شایانی می نماید. از مواد خوراکی دارای  فیبر می توانیم به انواع میوه ها،سبزیجات تازه،نان و غلات اشاره کنیم.
  • افزایش فعالیت بدنی : انجام ورزش های هرچند سبک مانند پیاده روی در طول روز می تواند در بهبود عملکرد روده موثر باشد و شما را از شر بواسیر خلاص کند.
  • تمیز نگه داشتن مقعد : هر چند که این حالت در  بواسیر خونی  کمی مشکل است، اما رعایت آن به تسریع روند درمان بواسیر کمک خواهد نمود. برای این منظور لازم است مقعد را با لیف نرم و آب گرم شستشو دهید.
  • مصرف آب : نوشیدن آب به میزان زیاد می تواند در بهبود عملکرد روده و نرم نمودن مدفوع کمک کننده باشد از همین روی از بروز یبوست نیز جلوگیری خواهد نمود.۸ تا ۹ لیوان در روز
  • وان آب گرم : نشستن در وان آب گرم به مدت چند دقیقه در روز میتوان در درمان بواسیر شما موثر باشد.
  • کمپرس سرد : قرار دادن کمپرس سرد بر روی ناحیه مقعد می تواند علائم شما از جمله درد و سوزش را کاهش دهد.
  • پرهیز از نشستن های طولانی مدت در توالت
  • پرهیز از مصرف نوشیدنی های الکلی و مصرف مواد مخدر
  • پرهیز از مصرف مواد کافئین دار
  • کاهش وزن
  • اجتناب از ایستادن و نشستن به مدت طولانی
  • منبع 

تاریخ : 24 بهمن 1397 - 18:46 | توسط : ندا | بازدید : 480 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

مضرات رابطه مقعدی و تاثیر آن در بوجود آمدن بواسیر یا هموروئید

رابطه مقعدی نوعی از رابطه ی جنسی است که در آن از مقعد به عنوان عضو جنسی زنانه استفاده می‌شود. برقراری رابطه جنسی مقعدی موجب  بوجود آمدن مشکلات و بیماری های متعددی برای هر دو طرف رابطه می گردد بنابراین انجام آن چه از نظر شرعی و چه از نظر پزشکی نفی می شود. یکی از مهمترین مشکلات و آسیب های شایعی که ممکن است بعد از رابطه مقعدی رخ دهد، ابتلا به بیماری بواسیرهموروئید ) و یا شقاق است که در ادامه به بحث در مورد آن و چگونگی این اتفاق می پردازیم:

آیا رابطه مقعدی باعث بوجود آمدن بواسیر میشود؟

پاسخ به این سوال مثبت است زیرا که بی شک برقراری رابطه جنسی موجب وارد آمدن آسیب به مقعد می گردد، بدن دارای دو اسفنکتر مختلف می باشد که اولی کاملا بدون اراده فرد باز و بسته می شود اما دریچه دوم در مقعد قرار داشته و به اراده فرد باز و بسته می گردد یعنی به شخص اجازه می دهد که کنترل دفع مدفوع را در دست داشته باشد. در صورتی که اسفنکتر با دخالت شی و یا آلت باز شود، می تواند آسیب ببیند و کنترل آن از دست شخص خارج شود که این آسیب احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد، به علاوه برقراری رابطه جنسی مقعد گشاد شدن عروق و تورم آن را در پی دارد که می تواند موجب ایجادبواسیر و یا هموروئید شود.

رابطه مقعدی با وجود بواسیر

همان طور که گفتیم در هر صورت برقراری رابطه جنسی مقعدی بی ضرر نیست و می تواند در ابتلا به بیماری های ناحیه ی مقعد تاثیرگذار باشد اما در صورتی که شما مبتلا به بواسیر هستید برقراری رابطه ممنوع است زیرا که می تواند در تشدید بیماری و افزایش عفونت آن موثر باشد همچنین باعث خونریزی گردد، پس دست کم لازم است تا بهبود بیماری خود دست نگه دارید.

رابطه مقعدی بعد از عمل بواسیر

در هر حال برقراری رابطه از پشت می تواند مشکل آفرین باشد به خصوص برقراری رابطه برای افرادی که یکبار مبتلا به بواسیر شده اند ریسک بیشتری دارد اما اگر تمایل به برقراری رابطه مقعدی دارید لازم است تا بهبودی کامل و تکمیل فرآیند درمان صبر کنید تا احتمال آسیب به حداقل ممکن کاهش پیدا کند و سپس با حفظ برخی از مقررات به انجام رابطه مقعدی بپردازید.

مضرات رابطه مقعدی

رابطه مقعدی

مهمترین مضرات رابطه مقعدی به این شرح است :

سرد مزاجی و بی میلی جنسی

یکی از خطرات مهم برقراری رابطه جنسی این است که چون زنان ( در حدود ۹۰% زنان) از این طریق به ارگاسم نمی رسند و لذت  حقیقی جنسی برای آنان فراهم نمی شود با گذر زمان و تکرار این رابطه دچار سردی نسبت به همسر خود خواهند شد. زیرا این زنان بعد از مدتی حس می کنند تنها وسیله ای برای دفع شهوت همسر خود هستند.

بی اختیاری مدفوع

ساختار مقعد بگونه ای است که همانند واژن قابلیت ارتجاعی و لغزندگی ندارد از همین روی امکان آسیب به اسفنکتر مقعد و دهانه ی آن وجود دارد. در نتیجه ی تکرار این امر ممکن است زن دچار بی اختیاری در دفع مدفوع گردد که این بیماری نیاز به عمل جراحی و تحمل مشکلات بعد از آن را دارد.

بیماری های آمیزشی مقعدی

بی شک برقراری این رابطه برای مردان نیز بی ضرر نخواهد بود زیرا که مقعد محیطی آلوده و محل ذخيره فضولات دستگاه گوارش است از همین روی حاوی میکروب های زیادی است که می تواند از طریق آلت مرد وارد بدن او شود و بیماری های آمیزشی (STD) بعدی را به همراه آورد.از طرفی مخاط مقعد بسيار ظريف و نازک است در نتیجه احتمال پارگي و انتقال ويروس ايدز از طريق آن به داخل خون بسیار زياد می باشد.

فشار به کیسه های منی

برقراری این رابطه موجب می شود دیواره های روده همانند یک کش محکم اطراف آلت مرد را فرا گیرد و در لحظه خروج منی مانند یک سد عمل کند در نتیجه احتمال پس زدن مني به عقب، فشار به کيسه­ هاي مني، غده پروستات و عوارض ناشي از آن افزایش می یابد.

زود انزالی

یکی از عوارضی که شاید کمتر به آن پرداخته می شود، ابتلا به زود انزالی است که در نتیجه ی این امر، فرد نمی تواند از برقراری رابطه با همسرش لذت کافی را ببرد و دچار سرد مزاجی می شود.

نکات مهم هنگام برقراری رابطه مقعدی

 

برای انجام رابطه جنسی مقعدی لازم است به نکات زیر توجه کنید:

  • کثیف کاری : برقراری رابطه جنسی مقعدی بدون کثیف کاری غیر ممکن است پس قبل از انجام آن این نکته را به یاد داشته باشید.
  • دخول آرام : ناحیه ی مقعد دارای گیرنده های بسیاری است از همین روی لازم است قبل از برقراری رابطه به خوبی همسر خود را آماده نمایید و به آرامی شروع به این رابطه کنید، سپس با مرور و با عادت کردن زن به این نوع رابطه، می توانید سرعت خود را افزایش دهید.
  • دستمال : همان طور که ذکر کردیم این رابطه همراه با کثیف کاری است پس بهتر است قبل از برقراری آن به اندازه کافی دستمال در کنار خود داشته باشید.
  • کاندوم : هنگام برقراری این نوع رابطه لازم است حتما از کاندوم استفاده کنید شاید فکر کنید این رابطه احتمال بارداری ندارد اما باید بدانید استفاده از کاندوم علاوه بر جلوگیری از بارداری در پیشگیری از بیماری های آمیزشی نیز موثر است.
  • رابطه مقعدی دائمی : باید در نظر بگیرید این رابطه نمی تواند بصورت دائمی باشد زیرا که مضرات بسیاری را برای هر دو طرفین این رابطه به همراه می آورد.
  • تفاوت با رابطه واژنی : باید در نظر بگیرید که ساختار واژن و مقعد باهم متفاوت است و نمی توان با  قدرت و سرعت رابطه واژنی، رابطه مقعدی هم برقرار کرد.
  • ژل روان کننده : بهتر است هنگام برقراری رابطه از ژل های روان کننده استفاده کنید تا کمترین میزان آسیب به زن وارد شود و از این طریق احتمال ابتلا به بیماری هایی مثل بواسیر کاهش یابد.
  • منبع 

تاریخ : 24 بهمن 1397 - 18:42 | توسط : ندا | بازدید : 467 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید

آیا احتمال بازگشت بواسیر بعد از درمان آن با لیزر وجود دارد یا نه ؟

بازگشت بیماری بواسیر ارتباط مستقیم با نحوه ی درمان آن دارد،در مورد درمان بواسیر با لیزر امکان عود مجدد آن وجود ندارد و یا اینکه این احتمال بسیار کمتر است سایر روش های درمانی مانند جراحی و رابربند و. … می باشد به علاوه انجام سایر روش ها به علت آسیب به عضلات اسفنکتر خارجی عوارضی مانند بی اختیاری در دفع را به همراه دارد اما انجام لیزر هیچ عوارضی از جمله بازگشت بیماری و… را ندارد.

طی تحقیقات به عمل آمده در سال ۲۰۰۴ بر روی ۲۳۱ نفر که بواسیر خود را درمان نموده اند مشخص شد، حدود ۶٫۳ % از این افراد بعد از عمل جراحی و ۲۵٫۴% بعد از درمان های خانگی مجدداً به بیماری بواسیر مبتلا شده اند.

عوامل زمینه ساز بازگشت این بیماری

رعایت نکات پیشگیری از بواسیر برای افرادی که یک بار بیماری خود را درمان نموده اند بسیار حائز اهمیت است، زیرا در غیر این صورت امکان عود مجدد بواسیر وجود دارد، به خصوص اگر این افراد برای درمان بواسیر از روش هایی مانند جراحی استفاده کنند، امکان بازگشت بیماری بیشتر از لیزر خواهد بود.برخی از عواملی که موجب بازگشت بواسیر می شود به این شرح است:

  • کاهش فعالیت های فیزیکی : این عامل با کاهش فعالیت روده ، موجب یبوست شده که بواسیر را به همراه  دارد.
  • حمل و جا به جایی اشیاء سنگین : حمل این اشیاء به خصوص بعد از عمل جراحی را متوقف کنید زیرا فشار وارده به این ناحیه را افزایش داده و بی شک در عود مجدد بیماری نقش خواهد داشت.
  • رژیم کم فیبر :  باید از مصرف غذاهای سنگین و کم فیبر به خصوص پس از عمل جراحی اجتناب شود، زیرا این غذاها حرکات روده را کاهش داده و موجب ابتلا به یبوست می شود که این امر بازگشت مجدد بیماری را به همراه خواهد داشت.
  • استفاده از دستمال های زبر و خشن
  • بارداری
  • افزایش سن
  • عدم مصرف کافی آب :کاهش مصرف آب در طول روز موجب سفت شدن مدفوع شده و بازگشت مجدد بواسیر یا هموروئید را به همراه خواهد داشت.
  • عدم رعایت بهداشت
  • برقراری رابطه مقعدی

مراقبتهای بعد از عمل بواسیر

برخی از مواردی که لازم است پس از انجام عمل بواسیر به روش لیزر و جراحی رعایت نمایید به این شرح است:

  • اگر عمل با لیزر باشد درمان سرپایی است و همان روز به خانه باز می گردید و لازم است یک روز استراحت کنید ولی اگر درمان با جراحی صورت گیرد، لازم است تا چندین روز به استراحت و طی کردن دوران نقاهت بپردازید.
  • مصرف داروهای تجویزی پزشک از جمله آنتی بیوتیک ها  و مسکن را فراموش نکنید.
  • در صورت تجربه علائم شدید خونریزی و تب و یا قرمزی پوست اطراف مقعد با پزشک خود مشورت نمایید.
  • برای تسکین درد می توانید از کیسه های یخ استفاده کنید.
  • در صورتی ناراحتی برای نشستن می توانید از بالش های نرم استفاده نمایید.

رژیم غذایی بعد از عمل بواسیر

بهتر است تا چندین روز پس از عمل جراحی از مصرف خوراکی های سنگین پرهیز کنید زیرا که موجب تحریک اجابت مزاج می گردد، و به جای آن از غذاهایی سبک نظیر برنج، نان تست، موز و ..استفاده نمایید.بعد از گذشت ۳ الی ۴ روز از انجام عمل هموروئید از رژیم غذایی حاوی فیبر بالا استفاده کنید، تا تحریکات روده را بالا برده و از بازگشت مجدد هموروئید جلوگیری شود، مصرف میوه ها و سبزیجات می تواند در افزایش حرکات روده موثر باشد. مصرف روزانه آب در این دوران را به ۶ الی ۸ لیوان در روز برسانید.

خونریزی پس از عمل

خونریزی و مخاط بعد از انجام عمل طبیعی است می توانید برای جلوگیری از این عمل از گاز های استریل و یا پدهای بهداشتی استفاده کنید.اما اگر این خونریزی بیش از چندین ماه به طول انجامید باید برای پیدا کردن علت و انجام کونولوسکوپی با پزشک مشورت نمایید.

برای جلوگیری از خونریزی های بعد از عمل می توانید از روش درمانی لیزر استفاده کنید، زیرا این روش با ترمیم عروق خونی مانع از خونریزی می گردد و به همین علت میزان عفونت و ابتلا به سایر بیماری ها در این روش کمتر است.

مراقبت از زخم

 

زخم بواسیر

برای مراقبت از زخم و پیشگیری از عود مجدد بیماری لازم است موارد زیر را رعایت نمایید:

  • صبح روز بعد از عمل نیاز به تعویض پانسمان است ولی اگر درمان با لیزر باشد پانسمان داخل مقعدی نخواهید داشت.
  • تا چندین روز پس از انجام عمل از فعالیت های سنگین نظیر حمل و جابه جایی اشیاء سنگین پرهیز کنید.
  • جهت کاهش درد و بهبود سریع زخم باید روزانه ۲ الی ۳ بار به مدت ۱۵ دقیقه در آب نسبتاً گرم بنشینید.
  • بعد از انجام عمل از زور زدن برای اجابت مزاج پرهیز نمایید.
  • جهت دفع راحت تر می توانید از ملین ها و نرم کننده های مدفوع با تجویز پزشک استفاده نمایید.
  • جهت خشک کردن مقعد به جای استفاده از دستمال های زبر از دستمال های مرطوب مخصوص کودکان استفاده کنید تا از تحریک مقعد و خارش آن جلوگیری شود.
  • منبع

تاریخ : 24 بهمن 1397 - 18:41 | توسط : ندا | بازدید : 703 | موضوع : وبلاگ | نظر بدهید



مشاوره، آموزش، طراحی و ساخت فروشگاه اینترنتی